O książce

Winnetou

Akcja powieści toczy się na Dzikim Zachodzie w Ameryce Płónocnej. Jej bohaterowie to mężny i prawy wódz pleminia Apaczów - Winnetou, oraz biały westman - szlachetny i odważny Old Shatterhand. Złączeni węzłem braterstwa toczą wspólną walkę zarówno o prawa Indian, jak też o spokój białych osadników, pragnących uczciwej pracy i sąsiedzkiej zgody z Indianami.

Angażując się zawsze po stronie słabszych, tropią wytrwale wszystkich łotrów grasujących na tych ziemiach. To pasjonująca, trzymająca w napięciu i obfitująca w zapierające dech w piersiach wydarzenia opowieść, na której wychowało się wiele pokoleń czytelników, mimo upływu lat nie straciła swojego uroku i należy do książek, które pochłania się dosłownie jednym tchem.

PŁAKAŁEM CZYTAJĄC...

Czytałem "Winnetou" na początku trzeciej klasy podstawówki. Miałem bodaj sześciotomowe wydanie Winnetou, takie w twardych okładkach, z wytoczonymi na okładce jeźdźcami (może starsi czytelnicy jeszcze je pamiętają). W miarę czytania przyzwyczaiłem się do tych bohaterów, polubiłem ich, a książka coraz mocniej mnie wciągała.

Te opowieści są dość "dorosłe" jak na młodzieżową powieść przygodową, a ja byłem wtedy strasznym smarkiem jeszcze. W efekcie jeszcze silniej przeżywałem każdą nową przygodę, każdy zwrot akcji.

Czy chciałem zostać Indianinem- być jak Winnetou? A kto nie chciał? I trochę indiańskich zabaw zaliczyłem, ale świat Dzikiego Zachodu został z mej wyobraźni wypchnięty przez kosmiczne przesycenie "Gwiezdnych Wojen" i generalnie przez fantastykę.

Mimo to "Winnetou" pozostał dla mnie lektura szczególną- chyba jedyną książka, przy której uroniłem łzę. Nie chcę zdradzać kiedy dokładnie zrobiło mi się wilgotno pod oczami-powiem tylko, że jest tam taki moment pod koniec książki, kiedy młodemu człowiekowi trudno oprzeć się wzruszeniu ...

PRYWATNE WAKACJE Z WINNETOU

Myślę, że jak każdy młody człowiek wspominam "Winnetou" z wielkim sentymentem. Zresztą czytaniu tej powieści towarzyszyło zabawne zdarzenie. Może dzisiaj trudno w to uwierzyć, ale odmówiłem rodzicom wyjazdu na kolonie letnie. Miejscowość, w której miałem wypoczywać, w moim odczuciu nie była zbyt atrakcyjna. Mówiąc krótko typowy bunt nastolatka. Wówczas to sięgnąłem do bardzo specyficznego wydania tej książki, właśnie w formie dodatku do gazety "Dziennik Bałtycki" i rozpocząłem swoje własne wakacje.

Od pierwszych stron zadziałała dziecięca wyobraźnia i chyba nawet więcej niż myślami uczestniczyłem we wszystkich przygodach bohatera. Byłem w innym wymarzonym świecie i proszę mi wierzyć, były to naprawdę cudowne wakacje!

Doprawdy nie wiem jak teraz postrzegana jest ta powieść wśród młodzieży. Sądzę jednak, że podobnie jak w muzyce i malarstwie i innych dziedzinach sztuki, również w literaturze wiele zależy od zapotrzebowania poszczególnych osób, no i tych ważnych, pozytywnych bodźców, zachęt ze strony rodziców, szkoły, mediów, etc.

Gratuluję "Kurierowi Porannemu" wspaniałego pomysłu i pięknej akcji, zaś "Winnetou" w moich wspomnieniach będzie zawsze jedną z najpiękniejszych lektur.

Przekład I i II tomu został opracowany przez zespół redakcyjny Wydawnictwa Zielona Sowa.