Aleksander Dumas

Aleksander Dumas, ojciec, 1802-1870, francuski prozaik i dramaturg. Urodził się w rodzinie napoleońskiego generała. Po śmierci ojca w 1806 roku rodzina przyszłego pisarza żyła w ubóstwie. Z powodu nadpobudliwego charakteru i ciekawości świata młody Aleksander nie zyskał gruntownego wykształcenia. W 1823 roku przybył do Paryża i podjął pracę w kancelarii księcia orleańskiego, późniejszego króla Ludwika Filipa.

Wziął czynny udział w rewolucji 1830 roku. W 1851 roku utworzył Theatre Historique, który miał od tej pory zajmować się scenicznymi adaptacjami jego dramatów i powieści. Tego samego roku, ścigany przez wierzycieli, na ponad dwa lata uciekł do Belgii. Po powrocie założył dziennik "La Mousquetaire". W 1858 roku wyjechał do Rosji a w 1860 roku do Włoch, gdzie wspierał walkę Garibaldiego o zjednoczenie Włoch.

Przez 4 lata pracował jako kustosz muzeów w Neapolu. Zmarł w Puys koło Dieppe. Do najbardziej znanych jego powieści należą: Trzej muszkieterowie (1844), W dwadzieścia lat później (1845), Wicehrabia de Bragelonne (1848), Hrabia Monte Christo (1845).